Mars jest czwartą od Słońca planetą Układu Słonecznego, znaną już w starożytności. Nazwa planety pochodzi od imienia rzymskiego boga wojny – Marsa. Okres obiegu dookoła Słońca wynosi 686,738 dni, promień równikowy planety 3393 km, okres obrotu 24h 37m 27s, masa 6,421·1023 kg. Przyspieszenie na powierzchni 3,61 m/s2, nachylenie równika do płaszczyzny orbity wynosi 23°59′ (powoduje to obecność pór roku podobnych do ziemskich). Maksymalna jasność -27, co powoduje, że Mars jest wtedy najjaśniejszym po Wenus i Księżycu obiektem na nocnym niebie. Na powierzchni Marsa zaobserwowano liczne kratery i kaniony, wsród nich krater wulkanu – Olympic Mons, którego brzeg wznosi się na wysokość 26 km i największy kanion – Valles Marineris. Inne kratery są prawdopodobnie w większości pochodzenia meteorytowego. Zaobserwowano dodatkowo miejsca ciemne, nazywane morzami, i miejsca jaśniejsze – tzw. lądy. Jedne i drugie są obszarami stałej powierzchni planety i mają różne właściwosci, m.in. odmiennie odbijają promieniowanie słoneczne. Ze względu na niewielką siłę swojego przyciągania, która wynosi około jedną trzecią przyciągania ziemskiego Mars zdołał utrzymać zaledwie ciekna warstwę atmosfery. Atmosfera Marsa jest bardziej rozrzedzona niż ziemska (ciśnienie ok. 8 hPa) i składa się głównie z dwutlenku węgla, a także tlenku węgla, azotu, argonu, pary wodnej i innych gazów. Na Marsie są obserwowane burze piaskowe, świadczace o istnieniu silnych wiatrów w atmosferze oraz o tym, że część powierzchni jest pokryta pyłem. Temperatura na powierzchni Marsa ulega silnym wahaniom dobowym i rocznym. W trakcie doby temperatura rośnie od ok. 180 K (o wschodzie Słońca) do ok. 300 K (1 godziny po południu). Pole magnetyczne Marsa jest ok. 10 000 razy słabsze od Ziemskiego. Mars ma 2 księżyce: Deimos, Phobos, które są małe i mają nieregularny kształt. Mogą one być przechwyconymi planetoidami, podobnymi do planetoidy trojańskiej 5261 Eureka. Mars jest łatwo dostrzeżalny z Ziemi nawet gołym okiem.
Next Post: Strategia kosmiczna dla Europy